Weryfikacja przepowiedni, czyli dziennik czasu plagi
Kiedy w zimowe ferie szkolne tradycyjnie gościliśmy się u przyjaciół i
zapamiętale piłowaliśmy deski, przyszłość nasza rysowała się z grubsza
jasno i prosto: czekały nas kolejne dekady beznadziejnie niespiesznego, ale
też beznadziejnie nieuchronnego bogacenia się.
Wyjaśnię pokrótce: otóż kiedy specjaliści prezentują nam mądrze
wyglądające cyferki opisujące stan i przemiany w gospodarce, ukazują przede
wszystkim jeden, dość popularny wskaźnik - tak zwane **tempo wzrostu**. Tak,
wzrostu. Tempo. To znaczy ten wskaźnik mówi nam, jak szybko rośnie. Nie pada
pytanie o to, czy rośnie, czy maleje (rzadko - wtedy mówią o wzroście
ujemnym), czy może stoi (też rzadko - wtedy mowa o stagnacji lub wzroście
zerowym)? **Nie, my się pytamy, jak szybko rośnie.** I dalej prawią, że
Chiny rosną najszybciej, potem jakieś jeszcze państwa, a gdzieś tam po
drodze kraj nasz kochany, czyli Polska. I wszystkim rośnie. Znakiem tego
wszyscy, powolutku, ale nieuchronnie, się bogacimy. Oczywiście, niektórzy,
co bardziej ryzykownie sobie w biznesie i w życiu poczynają, bogacą się
znacznie szybciej, niż wskaźnik obrazuje. Ale też czasem bankrutują, czyli
nagle biednieją. Ale, ponieważ jednak wszystkim w ogólności rośnie, to za
jakiś czas znowu są bogaci, jeszcze bogatsi niż wprzódy.
A zatem wizja, jaka się nam rysowała przed oczyma, gdy piłowaliśmy,
frezowaliśmy i cudowaliśmy, wyglądała nudno, ale dość bezpiecznie.
Kolejne samochody, kolejne pary butów, nowe smartfony, mody i choroby
cywilizacyjne. I coraz więcej dyskusji o uprawnieniu jakichś tajemniczych 52
płci społecznych do czegoś tam, ile można mieć mam, a ile tatów, o
obowiązku przyjmowania imigrantów z krajów, w których ludziom rośnie
wolniej niż u nas, jakieś komunistyczne brednie o podatku progresywnym,
zbawieniu ubogich przez urzędnicze rozwiązania i takie tam urastające do
rangi poważnych tematów, którymi trzeba się zajmować w prajm-tajmie, w
dziennikach i na pierwszych stronach gazet. Bo już od tego dobrobytu ludziom
się w głowach zaczęło przewracać. Atmosfera przypominała wiejskie wesele
tuż przed północą, przed oczepinami: niby już wszyscy nażarci po
gardłodziurki, niby już i wódy po trosze mają dość, robi się jakby
sennie i leniwie, ale wszyscy wiedzą, że ktoś w końcu nie wytrzyma i
zacznie się bić, zaraz dostaje w ryja od sąsiada i zabawa zacznie się na
nowo. Reszta z okrzykiem radości rzuci się do młócki, baby będą
piszczeć, że niby ze strachu, zachwycone, że coś się dzieje... Ale po
chwili energia zostanie rozładowana i wszyscy wrócą do jedzenia, picia i
spokojnych dyskusji o polityce. W społeczeństwie jednakowoż takie
rozładowanie energii objawia się i kończy zwykle jakimś poważnym
wstrząsem, kryzysem politycznym, czasem gospodarczym, zamachem stanu,
rewolucją...
No cóż, tym razem obeszło się. Przyszedł leśniczy i wygonił z lasu nas i
Niemców.
Dziennik czasu plagi
Coś tam przecież mówili, że w Hubei zaraza, ale kto by się tam
przejmował? W Chinach co i raz coś takiego się zaczyna. W zasadzie co roku
wybucha tam jakaś zaraza z potencjałem na powalenie całego świata...
Wreszcie jednak przyszła jakaś i do nas. I powaliła. I nagle, niemal z
tygodnia na tydzień, cały nasz misterny plan się zawalił. Specjaliści
(tzn. mieniący się specjalistami) prognozują kryzys, jakiego świat dawno
już nie widział. Właściwie, dopokąd nie splunąć, czai się pułapka.
Proste krzywe czyli programowanie rzeczywistości
Chciałbym tutaj wrzucić **>>>LINK<<<[1]** do filmiku popełnionego przez
anonimowego dla mnie jutubera Abacaba. Pokazuje w nim piękne krzywe przebiegu
wszystkich większych epidemii, które wybuchły w XXIw. I w ten sposób
ilustruje problem współczesnych, wykształconych m.in. Europejczyków: są
chyba niedokształceni. Ich edukacja względem zrozumienia przebiegu funkcji
zatrzymała się gdzieś w połowie drogi - doskonale rozumieją intuicyjnie,
co to jest stan i jak się go opisuje. Ale mają problem z mniej intuicyjnym
procesem. Proces trudniej uchwycić wyobraźnią, bo zawsze to, co obserwujemy,
należy albo do przeszłości, albo do przyszłości. Czyli jest albo już
nieaktualne, choć zapamiętane, albo wciąż niepewne, zaledwie wyobrażone.
https://www.youtube.com/watch?v=n4no04822NQ
Jutuber tymczasem umieszcza obok siebie - w krótkich odstępach czasu - dwa
wykresy liczby zgonów: kumulacyjny (bardziej intuicyjny) oraz dzienny (mniej
intuicyjny). I widzimy jak wół u karety, na czym polega problem naszych
rządzących - dlaczego podejmują tak dramatyczne decyzje, dlaczego wolą
zaryzykować naszą pomyślność gospodarczą, byle nikt im nie zarzucił,
że nie troszczyli się o życie ludzkie.
Epidemia (w zasadzie już pandemia) koronawirusa dobiega dopiero do 100 dni
(może już przekroczyła, ale niewiele). Tymczasem pierwsza (na razie) pod
względem śmiertelności w XXIw. świńska grypa swój szczyt osiągnęła
dopiero około pięćsetnego dnia. Szczyt na wykresie kumulacyjnym - potem
krzywa się wypoziomowała, co oznacza, że przestało przybywać zgonów. Co
daje się potem zauważyć na wykresie dziennym.
![YT-krzywa dzienna zgonów [IMG]](https://gemini.nicfab.eu/lxy/external/sdf.org%2Fimages%2F2020-03-30-covid%2Fcovid1.jpg){kind=link}
Ale obserwując krzywą kumulacyjną dziennych zgonów widzimy, że w przypadku
aktualnej pandemii przybywa ich o niebo szybciej niż w wypadku jakiejkolwiek
wcześniejszej epidemii. I wygląda na to, że nie ma tutaj istotnego znaczenia
(na razie), że wskaźnik śmiertelności (czyli liczba zgonów wobec liczby
chorych) utrzymuje się na dość niskim poziomie. Bo zgonów bardzo szybko
przybywa i szybko rośnie dzienna liczba zgonów. Bierze się to oczywiście
stąd, że przybywa też szybko samych chorych.
159 (świńska grypa) [IMG]
Na razie umiera względnie niewielu (w przeliczeniu na milion obywateli, w
Polsce to wciąż poniżej obywatela dziennie). Ale codziennie umiera ich o
wiele więcej. Filmik opublikowano z danymi sprzed 20 marca. Dziś już
jesteśmy po spełnieniu się przepowiedni, że 24 marca osiągniemy dzienną
liczbę zgonów równą tej z okresu epidemii świńskiej grypy.
- *Ponieważ aktualnie tempo wzrostu *tu: zachorowań* wynosi dziś ok. 17%, w
przyszłym miesiącu suma zgonów na świecie może przekroczyć milion. Za dwa
miesiące będzie to 80 milionów. Oznacza to, że za kilka miesięcy, jeżeli
trend się utrzyma, umrze większość ziemskiej populacji ludzkości (na
Międzynarodowej Stacji Kosmicznej jeszcze nie stwierdzono przypadków
koronawirusa)...**
539 (świńska grypa) [IMG]
To się nazywa ekstrapolacja! Tylko że to nie ekstrapolacja, a krzywa
kumulacyjna zgonów na świńską grypę. Trochę po lewo jest grzywa
kumulacyjna zgonów na Cov-2. Na razie nie dorasta do pięt. Ale zwróćmy
uwagę na fakt, że wypuszcza dziubek ponad masę innych epidemii znacznie
wcześniej niż którakolwiek przed nią...
Tak czy owak opisana przeze mnie wyżej ekstrapolacja (czytaj: przepowiednia)
oczywiście się nie spełni. A dlaczego - będzie trochę niżej.
zarazy (świńska grypa) [IMG]
Matematycy i statystycy wskazują, a epidemiolodzy im basują, że oczywistą
oczywistością zatem trend ten się utrzymać nie może. Podchodzimy już do
szczytu dziennego wzrostu zachorowań i możemy oczekiwać, że za chwilę
odnotujemy wzrost ujemny (jak ja lubię takie sformułowania!), czyli spadek
dziennej liczby zgonów.
ekstrapolowana [IMG]
W każdym razie najpóźniej w ciągu czterech miesięcy, inaczej prawie
wszyscy wymrzemy...
# Typowy problem ekstrapolacji
To jest typowy problem ekstrapolacji. Jest uproszczonym modelem, który
zakłada, że nie ma innych czynników poza wrzuconymi do wykresu. Znakiem tego
liczba zgonów rośnie sobie *ad infinitum*, aż zaczyna być ich tak wiele,
że ludzkość znika z mapy świata. A przecież wiemy dobrze, i te wskaźniki
ulegają tylko niewielkim poprawkom w miarę gromadzenia coraz więcej danych,
że 20% zarażonych wymaga pomocy lekarskiej, ok. 15% hospitalizacji, kilka
procent wymaga wsparcia maszynami na OIOMie i wreszcie nominalnie (przy
sprawnie działającym systemie ochrony zdrowia) ok. 0,5% musi umrzeć w
efekcie Cov-2. Czyli liczba zgonów tak czy owak nie może przekroczyć 40
milionów w skali świata.
Ponieważ jednak widzimy, jak się rzeczy mają we Włoszech i Hiszpanii,
powiększmy maksymalną liczbę zgonów do 100 milionów w skali świata -
większość krajów ma systemy ochrony zdrowia mimo wszystko gorzej
działające niż kraje europejskie. A w takiej sytuacji zgony nawet wywołane
innymi przyczynami przecież mają swoją przyczynę w fakcie, że nie
wystarczyło dla kogoś respiratora, bo kierowany aktualną modą na COVID
system przekierował je dla zarażonych nową chorobą. Czyli może umarłeś
na zwykłe zapalenie płuc, ale gdyby nie COVID, to byś raczej nie umarł.
W pewnym momencie wirus wyczerpie możliwości zwiększania prędkości
zabijania, aż to powinno wyhamować do zera. Czyli liczba zgonów powinna się
ustabilizować, nie rosnąć. I dopiero potem możemy oczekiwać odwrócenia
trendu, czyli spadku dziennej liczby zgonów.
To jeszcze nie oznacza spadku liczby chorych, a jedynie, że będzie ich
wolniej przybywać. Ale jeżeli spadek liczby zachorowań i zgonów się
utrzyma, to wkrótce zacznie się wypłaszczać też wykres kumulacyjny. W
przypadku świńskiej grypy nastąpiło to po około 500 dniach od stwierdzenia
(zresztą też ekstrapolacyjnie odliczając wstecz) przypadku numer jeden.
Przypomnijmy, że na razie minęło ledwo co ponad 100 dni. Stąd w mediach
możemy znaleźć rozważania, że pandemia będzie nas dotyczyć jeszcze w
przyszłym roku. Wystarczy wziąć dane ze świńskiej grypy i przystawić do
obecnej sytuacji.
- Dopisek 31 marca: podobno już daje się zaobserwować spadek wzrostu liczby
zgonów dziennie. Czyli dobra nasza!*
Jakie mamy z tego szybkie wnioski?
1. Ludzkość nie zdąży na czas opracować skutecznej szczepionki na
COVID-19. Musi sobie poradzić zatem metodami mechanicznymi. Znanymi z grubsza
jeszcze w starożytności. I to właśnie robi. Czyli izoluje.
2. Wskaźnik wzrostu liczby zgonów, choć całość dynamiki tej epidemii
wciąż niektórym przypomina grypę sezonową, jednak znacznie przekracza
dotychczasowe doświadczenia - to, że nie uświadamiamy sobie tego, to tylko
dlatego, że bomby wciąż padają chaotycznie na dużych obszarach, a jeżeli
bombardowanie się kumuluje (jak w Lombardii, a za jakiś czas zapewne i
aglomeracji warszawskiej), to zwykle gdzieś daleko od nas.
3. Obserwujemy właśnie, jak mistyczna i mityczna Natura metodą chaotyczną,
prób i błędów, wyprodukowała cuś (bo podobno to nie jest istotka żywa,
czyli stworzonko), co okazało się sprytniejsze od ludzkich systemów
biurokratycznych. A to przecież się nie udaje nawet najinteligentniejszym
ludziom!
# Własne obliczenia
Pozwoliłem sobie sprawdzić dane, z których korzysta większość mapek
publikowanych w Internecie[2]. **Dane dla całego świata, nie dla Polski**.
https://www.worldometers.info/coronavirus/coronavirus-death-toll/
dzienna zgonów [IMG]
Ze sporządzonych przeze mnie (a właściwie LibreOffice[3]) wykresów wynika,
że odsetka dzienna zmiany liczby zgonów (druga pochodna) utrzymuje się w
pobliżu wartości 1, czyli czasem nieznacznie rośnie, czasem nieznacznie
maleje. A jest to dość istotny wskaźnik, bowiem pokazuje, czy rośnie
prędkość wzrostu dzienniej liczby zgonów. Zanim zacznie nam spadać dzienna
liczba zgonów, najsampierw musi zacząć spadać wzrost dziennej liczby
zgonów.
Czyli być może prawdą jest oświadczenie Ministra Zdrowia, że już
zbliżamy się do szczytu. Może.
# Adekwatność środków zaradczych ministra Szumowskiego
Minister dość wcześnie zdołał przekonać Naczelnika o konieczności
wdrożenia tzw. Narodowej Kwarantanny. I z punktu widzenia rozwoju liczby
zachorowań (o ile metodyki pomiaru w różnych krajach są wystarczająco
podobne), to się sprawdza.
logarytmicznej [IMG]
Linia dla Polski znajduje się znacznie poniżej krzywych innych krajów. A że
skala na wykresie jest logarytmiczna, to różnica ta jest większa, niż się
na pozór wydaje. Czyli z punktu widzenia walki z wirusem znaleźliśmy się we
właściwym punkcie Wszechświata.
Giełdowe naczynia połączone
Uczyli, że rynek to taki zespół naczyń połączonych. Kto pamięta lekcje
fizyki z podstawówki, ten wie, że to oznacza, że jeżeli w jednym naczyniu
ubywa, to w drugim (nie ma bata!), w trzecim, entym lub jakimś innym, ale musi
przybywać! A ostatnio solą nam informacje giełdowe, z których jasno wynika,
że gospodarka to raczej wanna, z której ktoś wyciągnął korek!
Tak prezentują się giełdy, stan na wtorek 24 marca, godz. 9.20:
- Polska minus 25,92%
- USA minus 30,64%
- Niemcy minus 34,28%
- Francja minus 32,42%
- Wielka Brytania minus 38,07%
- ...
Jedni wołają "Tragedia! Polsce ubywa, co robić, ratunku!". Drudzy wołają
"Nie ma strachu! Nam ubywa wolniej!". Ale jakoś nikt nie pokazuje, komu w tym
czasie przybywa? Ha? Dokąd wyciekają te niezliczone dolary, o które maleje
wartość spółek giełdowych na całym świecie?
Bo pamiętajmy, że aby wartość akcji spółki trochę spadła, wystarczy,
że posiadacze tych akcji zgłoszą chęć ich sprzedaży. Ale kiedy spadną
już dość, pojawia się ktoś taki jak np. Warren Buffett, który za bezcen
zaczyna to wszystko skupować - zatrzymuje spadek wartości na niskim poziomie,
dopóki nie skupi w swoich rękach akcji i w ten sposób władzy. Ale przecież
aby skupić, musiał wydać pieniądze.
Może też tak być, że żaden bufet się nie pojawi. Co wtedy? Wtedy
wartość akcji sobie po prostu spada, akcjonariusze rwą włosy z głowy, bo
wczoraj byli bogaci, a dziś przyjdzie im pójść z torbami. Ale te akcje
dalej pozostają ich własnością (skoro nikt ich nie chciał kupić), a
kiedyś tam ich wartość zacznie rosnąć. Chyba, że spółka postanowi się
rozwiązać i zbankrutować. Ale przecież nie musi.
Wszystko to dlatego, że w rzeczywistości mamy do czynienia z procesami, a nie
ze stanami. Próbujemy to szatkować na kawałeczki (nazywa się to analizą) i
oglądać każdy z nich osobno, jakby był jedyną i niezmienną częścią.
Ale w rzeczywistości pieniądze wciąż płyną, a w tym czasie a to
nabierają wartości, a to ją tracą.
Czyli zatem być może, owszem, dalej możemy myśleć, że gospodarki i
giełdy to naczynia połączone - ale system wypełniony jest nie płynem o
niskiej ściśliwości, tylko gazem? Kiedy podgrzany, gaz się rozpręża i
wydaje się, że jest go dużo. Ale kiedy strach pada na inwestorów, ruch się
zmniejsza, a zatem gaz się schładza - i zaczyna się go robić mniej.
Pytaniem wartym Nagrody Nobla wciąż pozostaje: czy jest to układ zamknięty
(a zatem wystarczy znowu podgrzać i będziemy się cieszyć złudzeniem
luksusu), czy jednak otwarty? A jeżeli to drugie, to dokąd wycieka ten gaz
(czyli pieniądze)?
# Zło to złoto
A jeszcze jedną tajemnicą onego mistycznego rynku pozostaje kwestia kursu
złota. Uczyli, że jak się robi gorąco, to rośnie cena złota, bo
inwestorzy tezauryzują środki, aby przeczekać ciężkie czasy. Każdy może
sobie sam prześledzić[4], jak wyglądała cena tego boskiego kruszcu na
przestrzeni lat. I zobaczymy, że np. po ataku na WTC inwestorom nie drgnęła
powieka. Kryzys roku 2008 spowodował wzrost cen złota, ale szczyt
osiągnęło to około roku 2012, kiedy było po ptokach. Potem nieco spadło,
ale tak jakby wzniosło się na nowy poziom i tam pozostało. Teraz znowu ceny
wzrosły - ale na razie nieznacznie. W kursie dolarowym nie dotarło jeszcze do
poziomu z roku 2012.
=>
https://www.mennica.com.pl/produkty-inwestycyjne/analiza-rynku-zlota?tab=1&d
ateFrom=30.12.1999&dateTo=24.03.2020 4:
https://www.mennica.com.pl/produkty-inwestycyjne/analiza-rynku-zlota?tab=1&d
ateFrom=30.12.1999&dateTo=24.03.2020
Dotychczas złoto uważano za dobry wskaźnik nastrojów inwestorów, a zatem
metodę przepowiadania pogody w gospodarce. Z aktualnego ruchu na rynku nie
wynika panika, którą raportują z giełd akcyjnych. Może nie będzie aż tak
strasznie?
Kto to rozumie?
Czyli z przepowiedni wyszła dupa blada
Bo co tu więcej powiedzieć? Przepowiadałem, że w zasadzie nic się nie
zmieni, te same sztuczki świat będzie powielał, jak od lat. A tu powiał
tzw. Wiatr Karmy i nagle wszystkie układy figur na szachownicy przestały
mieć znaczenie. Cała gospodarka świata znajduje się pod wielkim znakiem
zapytania. A jak gospodarka się trzęsie, to zaraz ci psychopaci, którym
pozwalamy sobą rządzić, wymyślają jakieś wojny. A jak już wojna, to
znowu dorywają się inni psychopaci, którzy normalnie wyżywają się w
zabawie żołnierzykami na poligonach - ci zaraz odpalą jakąś bombkę,
atomówkę, a może gazówkę... No, nie wygląda to dobrze.
Tym bardziej, że przecież wciąż mówimy o pianie na fali: generalnie to
przecież maszyny nie zardzewieją, produkcja tak zupełnie się nie zatrzyma,
biznes jakoś będzie się kręcił. Po prostu większość z nas znowu
będzie musiała zapomnieć o wakacjach na Bora-Bora.
O swobodnym zwiedzaniu świata zresztą prawdopodobnie możemy zapomnieć na
dłużej: dopóki systemy opieki zdrowotnej nie uporają się z tym wirusem,
rządy będą podtrzymywać blokadę podróży mało koniecznych. Patrz wyżej
- zajdą pewne przetasowania na rynkach, także z tego powodu.
Ciekawe, co z tymi imigrantami zwanymi przez niektórych uchodźcami. Aktualnie
nawet oni wycofali się znad greckiej granicy. Albo zostali wycofani przez
tureckie wojsko. Zobaczymy.
Nie mniej interesujące, jaka przyszłość czeka tych rewolucjonistów od
genderu, obowiązkowego homoseksualizmu dla wszystkich i innych takich
pomysłów. Generalnie obniżenie stopy życiowej, spodziewam się, skieruje
poglądy społeczne w stronę bardziej konserwatywną, więc nie wróżę im
takiej kariery, jaką cieszyli się jeszcze do niedawna.
Tak czy owak najbardziej będzie nas martwić stan portfela. Jak to powiedział
pewien mądry człowiek, z którym nie zawsze się zgadzam[5]: **Najgorsze to
zmarnować dobry kryzys**. Niektórzy zrobią na nim dobry interes i nie
będzie takich mało. Inni odmienią swoje życie na lepsze, odbiją się od
denka. Ale będą też tacy, którym się nie powiedzie. Jak to w życiu.
Niestety, w najlepszej sytuacji znajdować się będą ci, którzy jednakowoż
coś tam w życiu uciułali, coś mają, nie tylko pieniądze (bo pieniądze w
życiu to nie wszystko, jak wiemy), ale też nieruchomości, złoto, klejnoty,
akcje i dzieła sztuki. Oni będą mogli jakoś się do kryzysu dostosować,
zainwestować swoje środki w nowe kierunki biznesu, spaść na cztery łapy.
Nam, niezliczonym rzeszom prekariuszy, odliczającym dni do pierwszego, pilnie
spłacającym kredyt, pozostaje tylko trening Trzeciej Paramity:
cierpliwości[6]. Bo wichry wydarzeń będą nas porywać i rzucać na fale
przemian, a nam tylko pozostanie walczyć, aby nie utonąć. Cierpliwie znosić
dopusty boże i czekać na odmianę losu. Bo jak nic nie masz, to też nic nie
możesz.
https://www.youtube.com/watch?v=wQWfgHOArvM
=>
https://pl.wikipedia.org/wiki/Paramita#Cierpliwość_w_znoszeniu_nienawiści,_kr
zywd_i_niewdzięczności_innych_istot 6:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Paramita#Cierpliwość_w_znoszeniu_nienawiści,_kr
zywd_i_niewdzięczności_innych_istot
Z rozmów z ludźmi mądrymi wynika, że aby przetrwać najbliższe dwa lata.
Potem stopa życiowa znowu zacznie się poprawiać, ile by nie spadła
wcześniej przez ten czas. A jak się zacznie poprawiać, to ludziom te różne
pucze, zamachy stanu i inne takie z głowy szybko wywietrzeją.
Pytanie tylko wciąż otwarte pozostaje: w jakim świecie obudzimy się za dwa
lata?
📅 wto 31 marca 2020