Półmetek międzysezonia 2018-2019
I tak doszło do tego nieszczęsnego kalendarzowego przesilenia, które
powoduje fajerwerki, a następnego dnia ból głowy i nie tylko. Ale dzięki
temu napełniamy się nową energią do przeżycia kolejnego roku, a w wypadku
pszczelarzy: kolejnego sezonu. Co prawda jeden z guru pszczelarstwa, dr
Liebig[1], twierdzi, że nowy sezon liczyć trzeba od września roku
ubiegłego, ale dopóki nie osiągnę jego szczytów pszczelarskiego kunsztu,
punkt odliczania sezonu wydaje się dość obojętny.
Zacznę od powtórzenia wyliczanki rodzinek zazimowanych, gdyż w połowie
grudnia odbyliśmy z najmłodszą z moich żon wycieczkę po pasiekach, w celu
zapodania tak przez nas zwanej *kroplówki*, którą to Amerykanie określają
zgrabnym akronimem *OAD* czyli *Oxalic Acid Dribble*, co można przetłumaczyć
jako *Pokropek Kwasem Szczawiowym*. Czyli kroplówka. Przy tej okazji mogliśmy
stwierdzić, które rodzinki dobiły szczęśliwie do omalże połowy zimowli,
a którym nie udało się przetrwać tej łatwiejszej jej części. Zatem
poniżej krótka wyliczanka na bazie schematu zastosowanego w poprzednim wpisie
podsumowującym stan rodzin na koniec sezonu. Zaznaczyć należy, że wszystkie
rodziny oznaczone (BL) lub (FK) nie otrzymały żadnego leczenia, gdyż
uczestniczą w Teście Bonda, a oznaczone (J) nie były sprawdzane, więc nie
wchodzą do ogólnej statystyki półmetka śmiertelności.
Legenda:
Bcf = buchwast Bcr = buchwast druga seria Pw = przedwojenne - mieszańce w typie AMM z powiatu koneckiego AMM = Apis Mellifera Mellifera czyli pszczoła środkowoeuropejska Luz = AMM od Dawida Lutza Car = krainka Elg = Elgon (Polbart) Prm = Primorski buchwast (Polbart) Shr = Sahariensis (Polbart) Mrc = Mercówka Szm = Szymonówka PMZ = buchwasty primorskie od Michała Ziółkowskiego P18 = Łukaszowe primorskie Bor = pszczoły od Borówki Sur = córka surwiwalówki od Borówki Fux = fuksuwki Har = harpagan wiosenny i potomkowie F1 = matka z własnego chowu, z danej rodziny, pierwsze pokolenie F2 = matka z własnego chowu, z danej rodziny, drugie pokolenie (itd.) (BL) = rodzina nieleczona (FK) = rodzina w FortKnox (J) = rodzina Jarka (W) = rodzina wspólna znak " | " oznacza, że rodziny siedzą w jednym ulu, w korpusie dzielonym szczelną przegrodą znak "[X]" oznacza rodzinę, która nie przeżyła od ostatniej notatki (do zastosowania raczej po zimowli)
# ROB - Robert
PwF2 SurF1 PwF2 BcfF1(J) BcfF1(J) BcfF1 BcfF1[X] Bcf(J) Bcf(J) Bcf(J) BcfF1(W)[X] PMZ Bcr BorF1 PwF2[X] BcfF1 Bcf[X] Bcr
=>
http://pasieka.smirnow.eu/obrazki/pszczelarstwo/2018-12-15/2015-12-15-ROB-02-Pan
oramka.jpg Panoramka [IMG]
Szukałem jakiejś prawidłowości dla rodzin, które się wykończyły i
szczerze - nie znalazłem. Na razie na ich przeżycie nie ma też wpływu fakt,
że rodzina była leczona, czy nie. W końcu większość z tych, co nie
przeżyły, miały jakiś tam rodzaj traktamentu.
Na tym toczku padła jedna matka w średnim wieku (jej trzecia zima), wyrojona
rodzinka, która po wyrojeniu nie potrafiła się odbudować, wspólna rodzina
produkcyjna, która miała mnóstwo plastrów i była dość oszczędnie
rabowana z miodu, a do tego bardzo rzadko odwiedzana, wreszcie jedna rodzinka,
która testowała małe pudełko mieszkalne. Ono pudełko najwyraźniej nie
zdaje egzaminu jako miejsce do zimowania, bo na Orzeszynie druga taka rodzinka
również nie przeżyła. Pozostałe pszczoły trzymane w takich małych
ulikach jeszcze we wrześniu przesadziłem do większych pojemników i za
wyjątkiem jednej mają się na razie dobrze.
# LAS - Las
FuxF3(J) HarF1 BcfF1 HarF1 HarF1[X] FuxF2
=>
http://pasieka.smirnow.eu/obrazki/pszczelarstwo/2018-12-15/2015-12-15-LAS-13-Pan
oramka.jpg Panoramka [IMG]
Rodzinka, która tutaj padła wskazuje raczej na to, że musi być coś na
rzeczy z tymi historiami o właściwym (lub niewłaściwym) miejscu. Kiedy mój
kolega i pszczelarski mentor Jacek z Polisz Miód[2] opowiadał mi o tym,
brałem to trochę za historie o Czarnym Ludzie... Otóż poprzednio stojąca
dokładnie w tym samym miejscu inna rodzinka również nie przetrwała. W obu
wypadkach przyczyny były inne, ale nie zamierzam kontynuować eksperymentu. Na
wiosnę przestawię stojak w inne miejsce.
=>
https://www.facebook.com/pages/Gospodarstwo-Pasieczne-Polisz-Miód/4735642495114
44 2:
https://www.facebook.com/pages/Gospodarstwo-Pasieczne-Polisz-Miód/4735642495114
44
# PIL - Pilawa
BorF1(BL)
BcfF1(J) BcfF1(J) BorF1
Tutaj nic ciekawego się nie wydarzyło. Ale że rodzinek mniej niż na
lekarstwo, to i prawdopodobieństwo różnorakich zdarzeń wypada znacznie
słabiej.
# DOB - Dobiesz
HarF1 HarF1 Bcr BcfF1(J) Har BcfF1(J) BcfF1(J) HarF1 BcfF1(J)
Za wyjątkiem nieszczęsnego w skutkach zdarzenia z kradzie**rz**ą papy z
daszków[3] (najwyraźniej pszczelarstwo zaczyna mi się udzielać, skoro solę
błędy ortograficzne), muszę zaliczyć ten toczek do jednego z lepszych
miejsc, jakie dotychczas udało nam się zająć. Pszczoły mają tu zwykle
dość żarcia i rozwijają się bardzo ładnie. A przeżywalność też w
miarę niezła.
# ORZ - Orzeszyn
Bcr SurF1 SurF1(BL) BcrF1(BL)[X] Bcr PwF1(BL) PwF1 P18F2|P18F2[X] Bcr BcfF1
=>
http://pasieka.smirnow.eu/obrazki/pszczelarstwo/2018-12-15/2015-12-15-ORZ-08-Wid
ok_na_toczek.jpg Widok na toczek [IMG]
Pasieczysko to przez większą część sezonu, tj. w okresie wegetacyjnym,
pozostaje w cieniu. Choć przeżywalność na nim nie jest ani istotnie lepsza,
ani gorsza niż w innych miejscach, to stopień samozakarmienia jest widocznie
gorszy. A pszczoły zwykle są bardziej złośliwe. I dotyczy to także tych
podobno arcyłagodnych. Zatem postanowiłem zlikwidować toczek przy
najbliższej okazji. Czyli przenieść go w inne miejsce.
# POD - Podłęcze
SurF1 SurF1 BcrF1 BcrF1 BcrF1 BorF1|BorF1[X]
=>
http://pasieka.smirnow.eu/obrazki/pszczelarstwo/2018-12-15/2015-12-15-POD-01-Otw
arcie.jpg Widoczek na toczek i pszczelarza [IMG]
Na razie za wcześnie, aby cokolwiek wyrokować o tym miejscu. W końcu
ustawiłem tu odkłady, aby zobaczyć ich wiosenny rozwój, a do tego czasu
jeszcze parę miesięcy.
# DOM
Luz B33 P18F1 Bcr[X] Prm[X] Szm(FK) Szm(BL)[X] Prm Bcr Bcr Elg Bcr P18(FK) PwF1(FK) Bcr Shr Mrc Szm(BL) Bor Sur
=>
http://pasieka.smirnow.eu/obrazki/pszczelarstwo/2018-12-15/2018-12-16-DOM-Panora
ma-sr.jpg Panoramka dom [IMG]
Nie zaglądałem jeszcze tutaj pod daszki po sylwestrowej balandze. To może
poczekać. Rodziny martwe już się nie wskrzeszą, a żywym i tak nie pomogę.
Głównie dlatego, że nie mam zamiaru.
--------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli się nie pomyliłem, do Świąt Bożego Narodzenia ubyło mi 11
rodzinek. Z pobieżnego zaglądania sądzę, że padły bezpośrednio lub
pośrednio od warrozy, czyli najpopularniejszego schorzenia współczesnych
pszczół. Długi ciepły październik i listopad spowodowały intensywne
wizyty rodzin silniejszych u słabszych. W ten sposób stwierdziłem, że
większość z martwiaków pozostawiła po prostu puste ule. Tylko niektóre
osypały się przy okazji kilkudniowych przymrozków, czyli zasłały dennicę.
W tym roku z *Schadesatisfaktion* muszę stwierdzić, że na razie żadna
rodzinka nie padła z powodu myszy. Czyli z 59 pieńków pozostało mi na
koniec roku zaledwie 48. A przy okazji Nowego Roku padło pewnie kolejnych
kilka.
I tak minęliśmy Saturnalia, co do których niektórzy pszczelarze
podejrzewają, że stanowią dla pszczół granicę, po której matki znowu
zaczynają czerwić. W naszym, miejscowym klimacie nie jest to genialny
pomysł: zima dopiero nas czeka. Na razie przychodzą okresowe przymrozki
okraszone oszczędnym opadem śniegu, który wkrótce szybko topnieje.
Temperatura zwykle utrzymuje się koło stebnikowego optimum: 2-4 stopnie
Celsjusza. Czyli teoretycznie pszczołom na razie jest jako tako. Ale, jako
się rzekło, zima nas jeszcze czeka. Nie przypadkiem zbliża się miesiąc o
nazwie *luty*. Wówczas umiejętności przetrwania zimowli zostaną wystawione
na próbę.
Mam zatem nadzieję, że za parę lat dorobię się pszczół, których
strategia przetrwania zimy zostanie dostosowana do specyfiki miejscowego
klimatu. Ale zobaczymy. W końcu uczestniczę w pewnego rodzaju eksperymencie.
Od wielu bowiem lat pszczelarze już nie wywodzą własnych matek, tylko je
kupują u powielaczy, którzy w celach propagandowych nazywają siebie
hodowcami. Po zeszłorocznych utarczkach mogę ich zrozumieć: wychów matek
podwaja nakłady pracy w pasiece. A jeżeli ktoś pracuje wg tradycyjnego w
Polsce reżymu, intensyfikującego produkcję miodu, i tak co najmniej raz w
tygodniu musi się po ulach przelecieć. Czyli kolejne prace i wizyty stanowią
już poważne obciążenie dla hobbysty. Oczywiście nie wszyscy. W
pszczelarstwie trudno podać jakąś *prawdę generalną*. Im więcej
pszczelarzy poznaję, tym więcej widzę poglądów i metod chowu. Doprawdy, to
nie jest nudne, na pewno. Zatem poprawmy: z mojego rozeznania wynika, że
- większość* pszczelarzy po prostu kupuje matki nieunasiennione, bo to dużo
prostsze niż własnoręczny wychów. Ło, to może być prawdą. Przynajmniej
w mojej okolicy.
Okres międzysezonowego wypoczynku stopniowo się kończy. Zamówiłem już
deseczki to wyrobu ramek, deski na kolejną porcję korpusów, przyszły ramki
Wielkopolskie do zmontowania... Tylko motywacji do pracy ciągle brak. Pogoda
nie sprzyja. A tu jeszcze trzeba wosk wytopić. Na dworze ziąb i plucha, nie
chce mi się. Muszę się przyzwyczaić, że zimą nadchodzi pszczelarska
depresja. Leniwe podejście trochę łagodzi ból. Uczy, że to właśnie
unikanie prac przy pszczołach jest właściwym rozumieniem pszczelarstwa. W
przeciwieństwie do podejścia pracowitego, w którym nawet zimą należy
przynajmniej co tydzień uchylić daszek i sprawdzić, czy ktoś tam jeszcze
jest. Zatem intensywnie unikam wszelkiej pracy i zastanawiam się, czym by tu
wypełnić te mroczne i wilgotne wieczory. Bo w końcu i tak prace muszą
ruszyć. Jestem tego pewien. Na razie z utęsknieniem oczekuję ferii zimowych
i naszego dorocznego wyjazdu do mentora, gdzie w ramach zimowych rozrywek
będziemy piłować, przetapiać i węzę wyrabiać. Będzie fajnie. Do tego
też można się przyzwyczaić.
📅 sob 05 stycznia 2019